Разглядзім некаторыя фрагменты з кнігі "Ноч Цмока" Валерыя Гапеева:
"У гэтым маленькім горадзе, дзе кожны ведае кожнага, здавалася б, нічога не трапляецца. Але толькі пад поўнай месяц усе разамкнутыя дзверы нашага свету і іншага адчыняюцца званочак. І ў той ночы, калі паміж небам і зямлёй толькі паўпрыземленыя анёлы могуць ўбачыць што-небудзь цудаўнае, сталася забойства, якое змушае нас падысці да самых тёмных куткаў чалавечага душы."
"Шмат ночы я праспаў. Але калі ў крыніцу сонца ўпала першая промень, я адчуў, што што-то не так. Ціхі плач, які пранік у мае сны, перавёў мне крыж. Я выйшаў у двор і пабачыў яе. Ляжала на зямлі, блізка да крыніцы, з вузловатым караблем у руцэ. Я падышоў, але ведаў, што ўжо позна. Яна была мёртвая."
"Мерцвая, як камень, ляжала на зямлі. Я падняў вочы да неба, шукаючы адказу. Што звярнула на яе глядзелку смерці? Хто быў уладаром гэтага карабля? Што гэты вузловаты шнур уцягнуў да краю жыцця? І я разумеў, што шлях да правды ляжыць праз цень Цмока, які спаткаў яе ў самым апошнім дыханні."
Такім чынам, у кнізе "Ноч Цмока" аўтар стварыў атмасферны і загадкавы свет, у якім адбываюцца надзвычайныя падзеі, якія раскрываюць таемныя старонкі чалавечага быцця. Гэта цікавая сумесь дэтэктыўнага сюжэту і містычных элеменатаў, якая прыцягвае чытачаў і не дае ім адпачынку да апошняга абразу.
